Vitja Pauwels 'Iets inbeelden bij mijn muziek laat ik over aan de luisteraar'

Als voorprogramma in De Club hebben we een artiest die geen introductie nodig heeft, maar we doen het lekker toch. Vitja Pauwels is een man van duizend projecten — Early Life Forms, Bombataz, Naima Joris, en enkele soloplaten — en beweegt moeiteloos tussen stijlen en sferen. Maar wat mogen we verwachten tijdens zijn set? En hoe kijkt hij terug op zijn passage in het kunstencentrum nona, in Mechelen?

We spraken hem kort, maar krachtig, over inspiratiebronnen, spontane muzikale creaties en, jawel, Nirvana als teenage awakening (damn, spoiler). Lees het volledige interview hieronder!

Concertzaak: We vallen graag met de deur in huis. Als we in ons achterhoofd Early Life Forms, je andere muzikale projecten als Bombataz en je soloplaten houden, welke set mogen we in De Club dan verwachten?

Vitja: Ik ga muziek van mijn laatste soloplaat brengen, maar waarschijnlijk ook wat nieuw materiaal.

CZ: Onze stad is geen onbekend terrein voor je. Als Mechelaars zijn we natuurlijk ook heel benieuwd hoe je je tijd op het BRAND-festival hebt ervaren als centrale gast?

Vitja: Dat was een hele mooie ervaring. Ik mocht er zes projecten voorstellen met als kers op de taart het eerste optreden van Early Life Forms met Marc Ribot als gast.

CZ: We lezen op vi.be dat onder andere Ry Cooder en Daniel Lanois inspiraties waren voor ‘Drift by/Sink in’, waren er specifieke artiesten die je op gang hebben gezet om Early Life Forms te starten?

Vitja: Ik wilde vooral een context creëren waarbij we zonder repetitie met Marc Ribot toch mooie en gearrangeerde muziek konden neerzetten. Invloeden hiervoor zijn onder andere Lounge Lizards en Marc Ribot zelf.

CZ: Je staat erom bekend dat je steeds deel uitmaakt van veel projecten tegelijk. Is dat iets dat je in het schrijven helpt om je eigen weg te vinden?

Vitja: Ik voel snel aan of iets eerder voor mezelf zal zijn of bijvoorbeeld voor Bombataz. Ik weet ook ongeveer wat ik kan verwachten van een band als Early Life Forms. Qua stijl is er meer en meer een overlap met mijn soloproject.

CZ: Waan je jezelf soms in een bepaalde plaats om sfeervolle muziek te maken? Een specifieke plaats, moment of beeld? Nummers als Noir doen ons bijvoorbeeld denken aan hoe Westerns zouden kunnen klinken als Mark Lannegan er iets mee te maken had.

Vitja: Dank je. Soms stel ik mij wel bepaalde dingen voor, al zijn de moods waar ik inkruip vaak abstracter en niet verbonden aan specifieke beelden. Dat laat ik aan de luisteraar over.

CZ: En nu we toch over sfeer bezig zijn, als er over je leven een film of serie zou gemaakt worden, wie zou daar de soundtrack voor mogen schrijven?

Vitja: Wow, geen idee! Dat hangt van de sfeer af, al zou logischerwijze mijn eigen muziek gebruikt kunnen worden. Anders mag een van mijn favoriete artiesten dat zeker doen, PJ Harvey, Thom Yorke, Skuli Sverrisson… Of een van mijn muzikantenvrienden natuurlijk.

CZ: Interessant! In die film zit natuurlijk ook je teenage awakening, wie was dat bij jou?

Vitja: Mijn teenage awakening was toch wel Nirvana! Iets later ook Pixies, Radiohead en konsoorten. Het waren deze bands die mij vanaf de middelbare school meer en meer richting elektrische gitaar trokken.

CZ: Die hadden we niet zien aankomen! Zalig. Nog snel een laatste vraag, puur uit nieuwsgierigheid: zitten er nog nieuwe muzikale projecten aan te komen? Of werk je momenteel aan een nieuwe plaat?

Vitja Pauwels 'Iets inbeelden bij mijn muziek laat ik over aan de luisteraar'

wo 12.03.2025