The Bony King of Nowhere in vijf essentiële songs

Terwijl trendspotters het zwart voor hun ogen zien worden van alles wat voorbijflitst, slaat Bram Vanparys het rumoer kalmpjes gade vanop eenzame hoogte. Voor The Bony King of Nowhere afdaalt naar De Club, een opfriscursus: wat moet je (nog eens) gehoord hebben voor je afkomt?

‘Alas My Love’ (2009)

‘Obscuur Gents talent verovert hippe podia’, kopt De Morgen in januari 2007 boven een portret van Bram Vanparys. Als The Bony King of Nowhere sleutelt hij dan al drie jaar aan liedjes en dat mag wat hem betreft nog een tijdje duren. “Voor ik een cd uitbreng, wil ik alle finesses van het ambacht onder de knie krijgen. Kost me dat nog twee jaar, dan is het maar zo”, zegt hij in de krant. En effectief, in 2009 verschijnt ‘Alas My Love’. Het titelnummer is één minuut en tweeënveertig seconden lang, meer heeft Vanparys niet nodig om zieltjes te winnen die ook Devendra Banhart en Absynthe Minded genegen zijn.

‘The Garden’ (2011)

Op z’n Leonard Cohens vertelt Vanparys het verhaal van iemands laatste uren. Voor de strofes schetst hij hoe de natuur zachtjes meehuilt, het refrein is na één keer al een oorwurm: ‘Today I leave it all behind / And all my loved ones are here.’

‘Silent Days’ (2018)

Titelnummer van zijn vijfde plaat, die hij zelf als zijn meest complete ziet, en het eerste lied waarvoor Vanparys een videoclip maakt. Hoofdrolspelers, naast de zanger zelf en de oude Toyota Camry van een vriend, is de stad Brussel. Zijn toelichting in De Morgen, al lachend: ‘Ik wilde vooral meegeven dat ik niet elke dag liedjes zit te schrijven met mijn gitaar onder een perenboom.’ De plaat leverde Vanparys een MIA op voor Auteur-Componist.

‘All It Takes’ (2024)

Voor The Bony King of Nowhere voelt ‘Silent Days’ aan als een eindpunt, een magnum opus dat hij niet meer kan overtreffen. Uiteindelijk laat opvolger ‘Everybody Knows’ zes jaar op zich wachten. In het met strijkers versierde ‘All It Takes’ zingt Vanparys hoe zijn perfectionisme hem soms verlamd: ‘All I wanna do, is do it right this time’. Of zoals een goede vriend hem ooit adviseerde: ‘Als je niet weet waar je over moet schrijven, schrijf dan daarover.’

‘Are You Still Alive’ (2024)

Dat The Bony King of Nowhere zijn artiestennaam uit een nummer van Radiohead plukte, is gekende leerstof voor fans en muziekquizzers, maar nergens is zijn liefde voor de troepen van Thom Yorke voelbaarder dan op de eerste single uit ‘Everybody Knows’. Misschien wel het beste nummer dat hij ooit schreef, en dat vijftien jaar na ‘Alas My Love’.

Donderdag 13.03

The Bony King of Nowhere + Vitja Pauwels

Tickets verkrijgbaar in onze online ticketshop (laatste tickets)