Koop je tickets voor dit concert via deze ticketlink.
Jens (Oskyl J).: Hm, even nadenken. Oskyl J. is intense, beweeglijke, donkere, poëtische, stormachtige indierock met teksten over hagedissen, cocktailjurken en filosofische concepten die we zelf niet helemaal goed begrepen hebben.
Timothy (Shubil): Wij kunnen proberen! Shubil dat is indie, electronica, DIY, ongewoon,volhardend, atmosferisch, instrumentaal, experimenteel, analoog, maar vooral: Mechels.
Eli (Gone Son): Zeker! Gone Son is veelzijdig, melancholisch, melodieus, complex, simpel, stijlvol, ambitieus, volwassen, coherent, vertrouwd.
Jens (Oskyl J): Voor ons is Mechelen gelijk aan gezelligheid. De manier waarop verschilt nog al eens. Dat kan van alles zijn: etentjes, optredens, expo’s, voorstellingen of uitgaan.
Eli (Gone Son): Wij vinden Mechelen de ideale uitvalsbasis. De stad is niet te groot, niet te klein, niet te druk en toch ook niet te rustig. Daarnaast is het dichtbij Antwerpen, Brussel, Leuven, Nederland. Kortom: nergens beter dan in Mechelen!
Timothy (Shubil): Mechelen is echt thuiskomen voor ons. Doorheen ons leven zijn we al wel wat uitgezworven over het land voor korte tijd. Ok, soms al eens iets langer. Maar toch, aangezien we beide geboren en getogen Mechelaars zijn, is de stad nooit weg te denken uit onze levens.
Jens: Er zijn naar mijn gevoel zoveel leuke plekken in de stad dat het onmogelijk is om er maar een plek uit te kiezen. Onze favoriete plekken zijn: het Vrijbroekpark, de Kruidtuin, kunstencentrum Nona, de stadscinema Lumière en Kafee Zapoi. Kiezen is verliezen.
Timothy: Het zou onze lokale horeca onrecht aandoen als we hier maar één plaats noemen. We zijn allebei vaak in verschillende cafés te vinden. Als je ons zoekt vind je ons waarschijnlijk in één van de zovele leuke barren van Mechelen. Als we daar niet zijn, liggen we waarschijnlijk in de Kruidtuin of in de tuintjes in het Begijnhof.
Eli: Wij zijn verknocht aan de Dijle die door de stad loopt. Of je nu te voet langs het dijlepad wandelt tussen Bruul en Vismarkt of in de zomer lekker ronddobbert in een bootje, de mogelijkheid om Mechelen te zien en te beleven vanuit z'n centrale waterweg is bijzonder charmant.
Jens: Voor ons wordt het een primeur voor Oskyl J. De band is gesticht in de naweeën van de pandemie waardoor we nog niet de kans gehad hebben om in Mechelen te spelen. Maar de honger is groot. Heel groot.
Timothy: Wij hebben gelukkig wel al mogen optreden in onze hometown. We speelden al in Mechelen, bij Maanisch in de (Kuub) en in de Zapoi. Dat was telkens alsof we een thuismatch speelden. Elke keer weer met ongeëvenaard enthousiasme mogen onthaald worden, dat raak je nooit beu.
Eli: Ook wij speelden al in de Kuub in Mechelen dankzij de mensen van Maanisch. Dat was een heel toffe ervaring. Ondanks dat het podium nipt groot genoeg was voor een 5-delige rockband, deed de organisatie er alles aan om de perfecte avond te bezorgen aan ons en het publiek.
Eli: Het beste concert dat ik ooit zag in Mechelen was Evil Superstars in 2016. Het is een van dé ultieme Belgische rockbands uit de nineties. De band werd destijds uit de grond gestampt door twee iconen die elk afzonderlijk nog eens talrijke grave projecten en vette nummers de wereld in hebben gestuurd. Een echte inspiratiebron voor ons!
Timothy: Voor mij was dat L'Itch (ook een Mechelse band nvdr.) op Maanrock 2022. Die mannen hebben toen alles kapotgespeeld, inclusief onze trommelvliezen en stembanden. Daar moesten we toch enkele weken van bekomen.
Jens: Doe mij maar Sylvie Kreusch in kunstencentrum Nona; Dat optreden vond plaats nog voor het uitkomen van haar eerste EP. Tijdens het eerste nummer trapte de drummer door z’n basdrum heen, maar niets kon de pret bederven. Topavond!
Eli: Wij zijn het daar volkomen mee eens! De stad is groot en bruisend genoeg voor een volwaardige zaal. We zijn van mening dat live acts alleen maar waardevoller zijn geworden in het digitale tijdperk. We denken ook dat (inter)nationale acts naast de usual places altijd nog een extra tussenstop kunnen gebruiken. Hiervoor zou Mechelen ideaal zijn. Ook vinden we dat er nood is aan een duurzame voedingsbodem voor lokale artiesten. Dat kan alleen via een professionele zaal.
Jens: Ook wij delen de mening van de mannen van Gone Son. Mechelen heeft, zoals elke stad, absoluut een concertzaal nodig. Een goede concertzaal is voor een stad wat de kaas voor je pizza is: een garantie op plezier, gezelligheid, ontdekking en vertroosting.
Timothy: Podiumkansen zijn er tout court te weinig, dus natuurlijk heeft Mechelen een echte zaal nodig! Een deftig geëquipeerde zaal met een fijne en lokale programmatie op wandelafstand van het station is wat er nodig is in een stad als Mechelen. Als de stad volop wil inzetten op haar talent dan weet ze wat te doen!
Jens: Cool, dus er zijn deze keer geen beperkingen qua aantal woorden?
Timothy: Voor ons mag dat Benjamin Binnard zijn. Hij ligt aan de basis van onze kennismaking. Hoewel we naar dezelfde middelbare school gingen, hebben Bert en ik elkaar pas rond 2014 leren kennen dankzij hem. Zonder Benjamin, geen Shubil. Die man is trouwens een wonder in het laten verbroederen van mensen die elkaar helemaal nog niet kennen.
Eli: Mechelaar Herman de Coninck verdient volgens ons een standbeeld op de Grote Markt, omdat zijn literair werk aantoont dat kunst niet altijd technisch, complex of verheven moet zijn. Schoonheid ligt even vaak in eenvoudige eerlijkheid.
Jens: Wel, nu we toch de filosofische toer opgaan: Qua sera sera is ons nihilistisch levensmotto. Voor ons mag er dus een standbeeld van Jo Leemans op de Grote Markt komen.
Jens: (resoluut) In de barak van Frituur ’t Pleintje (bij Werner), iconisch.
Timothy: Mij lijkt de exporuimte van het cultuurcentrum wel een coole plek voor zo’n opname.
Eli: Wij spelen met het idee om een videoclip op te nemen tijdens de ochtendspits op verschillende plaatsen van de nieuwe vesten. Het vrolijke verkeer achter ons zorgt dan voor wat urban flair. (lacht)
Timothy: Bert zoekt altijd meteen naar het Het Vlietje of het Cultuurplein volgens mij. Echte cultuur, die kerel. Ikzelf zoek altijd naar Mechelen-Noord, meer bepaald naar de Galgenberg. Dat is de wijk waar ik ben opgegroeid en waar ik voor een groot stuk de muzikale invloeden, die nu mee onze stijl bepalen, heb leren kennen.
Eli: Als ik bovenaan 'de toren' sta, zoek ik direct alle kerktorens van Mechelen zelf, dat zijn er zoveel! Maar op een heldere dag ga ik ook op zoek naar landmarks van de omliggende grootsteden.
Jens: Mijn focus ligt in eerste instantie op het dak van mijn appartement. Dat doe ik uit pure angst omdat ik denk dat ik de oven heb laten opstaan en dat het kot in de fik staat.