Tsar B in De Concertzaak

Sorry, Alexander Vandersmissen: voor één avond heeft Mechelen geen burgemeester in het stadhuis zitten, maar een tsaar in De Concertzaak. Tsar B, staat er op de hoes van haar nieuwe plaat ‘To The Stars’, maar als je braaf bent en komt kijken, mag je misschien Justine Bourgeus zeggen.

Vijf jaar liet Bourgeus tussen haar debuut ‘The Games I Played’ en ‘To The Stars’, maar wie de Gentse beschuldigt van stilzitten, heeft niet goed opgelet. Ze bracht drie ep’s uit en componeerde de muziek voor het human interest-programma ‘Leef!’, de film ‘Samuel’s Travels’ en de serie ‘Assisen’, nu te zien op Play4.

Die laatste reeks, over een vermoorde dansleraar, was een kolfje naar de hand van Bourgeus, van oorsprong een violiste die zich ook in haar eigen songs graag laat gaan met strijkers. “Ik ben opgegroeid met klassiek en nog specifieker met filmmuziek. Als kind keek ik met mijn grootmoeder naar Amadeus en keek ik op naar Mozart zoals die daar wordt neergezet, als een soort rockster. Later ging ik in een symfonisch jeugdorkest spelen. Ik krijg vaak de vraag door welke componisten ik vandaag wordt beïnvloed, maar dat is geen evidente vraag. In mijn songs hoor je echo’s van de romantiek, maar dat betekent niet dat ik in mijn vrije tijd alleen maar met die componisten bezig ben.”

Vragen over genres en invloeden voelen sowieso wat onzinnig aan als het over Tsar B gaat en de manier waarop ze pop en klassiek aan elkaar last met fl arden, soms naar rave neigende elektronica. Zodra je een naam binnenvalt – Björk, om er maar eentje te noemen, of FKA twigs – duwt Bourgeus die met de glimlach weer uit je hoofd. Ook de muzikante zelf heeft het moeilijk om te definiëren wat ze doet. “Het probleem daarmee is dat als ik vijf jaar tussen twee platen laat, dat ik dan ook echt meerdere jaren aan die nummers heb gewerkt. Ik kan een melodie of een beat maken, die maanden laten liggen en die dan weer terughalen en ernaar luisteren alsof het niet van mij is. Wat daarvoor niet werkte, marcheert dan plots wel omdat de context veranderd is.”

De plaat gaat over de liefde, of beter gezegd over de liefdes. “Rond het moment dat ik aan deze plaat ben beginnen te werken, brak ik ook met mijn toenmalig lief. Voor het eerst sinds lang was ik vrij. De nummers op ‘To The Stars’ gaan allemaal over andere jongens en doordat ik ze verspreid over verschillende maanden heb afgewerkt, heb ik ook veel bijgeleerd over mezelf. ‘Trophy’ bijvoorbeeld: ik zing hoe een jongen me zag als zijn trofee, iemand om mee te pronken, maar nu besef ik dat ik hem ook zo behandelde. Die relatie was toxisch aan beide kanten.” Op geen enkel moment is ‘To The Stars’ eenduidig. Als we haar voorleggen dat de beats van het nieuwe ‘moonman’ zo naar de club kunnen en er de vraag bij stellen of ze het misschien vorig jaar schreef, toen we weer mochten uitgaan, antwoordt ze: “Je moet er je bij voorstellen hoe ik in het openbaar eens goed huil. Ik kan heel stil en mooi huilen, met één traan die over mijn wang rolt, en dat kan ook zeker in de club.”

Beschouw haar Mechelse show gerust als een voorproefje van wat er de komende maanden voor Tsar B komen gaat. Ze staat onder meer op het hippe Listen! in Brussel, speelt een thuismatch in De Vooruit en is ook aangekondigd voor Dour. “Ik heb er heel veel zin in, maar op dit moment heb ik vooral schrik dat er technisch vanalles misgaat”, zegt ze. “We zijn maar met drie muzikanten, maar nemen heel veel instrumenten mee en onze opstelling is geweldig complex. Maar als dat allemaal goed komt, wordt het een fijne avond.”

-- met dank aan Justine Bourgeus en Jasper Van Loy